spot_img
Ana SayfaArıcılıkArı Yetiştiricileri Merkez Birliğinin Yapısı ve Değişiklik Önerileri

Arı Yetiştiricileri Merkez Birliğinin Yapısı ve Değişiklik Önerileri

Türkiye Arı Yetiştiricileri Merkez Birliği, 10 Mart 2001 tarih ve 24338 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 4631 sayılı Hayvan Islah kanununa istinaden hazırlanan 19 Aralık 2002 tarihli ve 24615 sayılı Remi Gazetede yayınlanan “Islah Amaçlı Yetiştirici Birliklerinin Kurulması ve Hizmetleri Hakkındaki Yönetmelik”e  göre kurulmuş olup,  2002 yılından günümüze 81 ilimizde teşkilatlanmasını tamamlamış ve kurulduğu günden bugüne Türk Arıcılığı için katkılarda bulunmaya çalışmış ve hala faaliyetlerini sürdürmektedir.

 İl Arı Birlikleri dört yılda bir beş ila yedi üyeden oluşan yönetim kurulları ile üç üyeden oluşan denetim kurulu seçimlerini yapmakta ve illerde delege seçilenler de Türkiye Arı Yetiştiricileri Merkez Birliğinin yönetim ve denetim kurullarını seçmektedir.  Her ne kadar arı yetiştiriciliği birlik seçimleri demokratik yollarla seçilip merkez birliğini teşkil etseler de seçilen kişilerdeki eğitim standardının mümkün olduğunca düşük tutulması ve birliklerin mevcut yapısı maalesef Türk Arıcılığının Lokomotifi olmak vizyonundan çok uzaktır. Arı Birliklerinin yapısı Türk Arıcılığının içinde bulunduğu sıkıntıları çözecek şekilde yeniden yapılandırılmadığı müddetçe sürdürülebilir arıcılık, verimlilik ve arı ürünleri standardı yönünden dünyadaki rakiplerimizin çok gerisinde kalacağımız ortadadır.

Bu kapsamda; gerekirse yönetim kurulu üyelerinin sayısı arttırılarak seçim listesinde veteriner, ziraat mühendisi ve gıda mühendisi olmayan adayların seçim yeterliliği kabul edilmemeli  ve yönetim ve denetim  kurullarına mevcut şartlara ilave olarak asgari lise mezunu olma şartı getirilmelidir.

Yönetim kurullarına seçilecek veteriner arı hastalıkları ve koruyucu hekimlik uygulamaları , ziraat mühendisi arı yetiştiriciliği, besleme ve koloni yönetimi, gıda mühendisi ise arı ürünlerinin Türk Gıda Kodeksine uygunluğu konusunda eğitim ve denetim faaliyetlerini yerine getirip konu ile ilgili aylık raporlarını yönetim kurullarına sunmalıdırlar.  Gerekirse birlik yönetim kurullarına seçilen veteriner, ziraat mühendisi ve gıda mühendisinin özlük hakları destekleme kapsamına alınmalıdır. Yani anılan üyelerin verdiği hizmetle doğru orantılı olarak ücretleri devlet tarafından ödenmelidir.

Öte yandan sırf silah almak için kendisini arıcı gösteren ama silahı aldıktan sonra  arıcılıkla ilgilenmeyen kişilerin de üyeliklerinin  düşürülmesi sağlanmalıdır. Yani kovboy ile arıcıyı ayıracak gerekli düzenleme de ivedilikle  yapılmalıdır. Yine arıcıların karşılaştığı güncel sorunlar bir standarda bağlanarak konu ile ilgili bakanlıklarla iletişime geçip sorunlar çözüldükten sonra birlikler vasıtasıyla arıcılarımız  bilgilendirilmelidir. Böylelikle kıriz fırsatlarına meydan verilmemelidir.

Yönetmelikte bahsettiğim bu değişiklikler  yapılıp, arıcılarımız bilinçlendirildiği zaman sürdürülebilir arıcılık, verimlilik ve arı ürünleri ihracatının önündeki engeller ortadan kalkacak ve arıcımız emeğinin karşılığını alacaktır.

Popüler