Adına Türküler Yazılan Anadolu’nun Kuşu
Kınalı keklik bilimsel adıyla alectoris chukar. Sülüngiller familyasına ait orta büyüklükte siyah, gri, kırmızı renklere sahip Türkiye’de yaygın olarak bulunan bir kuş türüdür. Anadolu’da Kınalı keklik çok sevilip değer verilmiş. Adına Türkü’ler, mani’ler yazılmıştır. Ortamla ağırlıkları 600-700 gramdır. Gagaları, ayakları ve göz çevresi kırmızı renktedir bu yüzden ülkemizde Kınalı Keklik denmektedir. Sağ ve sol taraflarında kesik çizgiler halinde desenleri vardır. Kısa gagalı ve kısa kuyrukludurlar. Erkekleri dişilerden ayırt eden özellikleri ise erkeklerin ayaklarında bulunan mahmuz, ( çok nadir de olsa dişilerde de olabilir ) dişilere göre daha iri kafa yapısı , daha kalın ayaklar ve tok bir ötüşe sahip olmalarıdır.
Keklikler 5 ayda yetişkinliğe ulaşırlar. Göçmen olmayan bu kuşların ömürleri ortalama 10-15 yıldır. Doğada sürüler halinde yaşarlar, genellikle kırsal, kayalık, orman olmayan,çok yağış almayan bölgelerde yaşarlar. Ağaçlara ve dallara çok nadir konar zamanlarının çoğunu yerde geçirirler. Tilki, çakal ve yırtıcı kuşlar doğal düşmanlarıdır. Böcekler, bitki tohumları, yeşil otlarla beslenirler. Çok güzel bir ötüşe sahip olan bu kuşlar sesleri ve ötüşleri için de beslenirler. Ülkemizde doğada yoğun olarak Kınalı Keklik, Çil ve Kum kekliği bulunmaktadır. Popülasyonu bol olduğundan avcılar tarafından gerekli izinler dahilinde avı yapılabilmektedir. Üreme mevsimi Mart-Temmuz ayları arası olan Kekliklerin kuluçka süreleri 24 gündür. Tek eşli olan bu kuşlar ortalama 15-20 yumurta yapıp kuluçkaya yatarlar. Yavrular yumurtadan çıktıklarında aşırı hareketlidirler. Tehlike anında çok hızlı bir şekilde saklanıp gözden kaybolurlar. Yavrular 1 aylığa ulaşınca uçmaya başlarlar. Özel ve devlet çiftliklerinde üretimi yapılabilen bu kuşlar belirli zamanlarda doğadaki popülasyonu arttırmak için belirlenen bölgelere Keklik salımı yapılmaktadır. Doğada tek eşli olan keklikler ev ortamında 2 dişi 1 erkek veya 3 dişi 1 erkek şeklinde de beslenebilmektedir. Çiftlik ortamında ise 40-50 civarı yumurta yapmaktadırlar.
Keklik civcivleri oldukça hassas ve ilk 2 ay hastalıklara karşı savunmasızdırlar bu yüzden 2 aylık dönemde çok dikkat edilmelidir. İlk çıktıklarında 35 derece sıcaklıkta civciv kafeslerinde bakılmalıdırlar. Civciv kafesleri temiz havadar olmalıdır. Yem ve sularının taze olmasına dikkat edilmelidir. Altlarında ızgaralı taban teli kullanılmalı ,eğer bu mümkün değil ise altları sık sık temizlenmelidir. Kınalı keklik dışında birçok keklik türü bulunmaktadır. Bu türler ev ortamında beslenip hobiciler tarafından üretilmektedir. Keklik beslemenin gerekli izinlere tabi olduğunu unutmamak gerekir. Ülkemizde Kınalı keklik dışında en çok bilinen keklik türleri ise Çil Keklik, Kum Kekliği, Ur Keliği, Beyaz Keklik, Bağırtlak, Berberi Kekliği, Fransız Kekliği, Albino Keklik, Orman Kekliği’dir.